Szokująca Prawda. ♥

Dzisiaj wstałam o 9.00. Czemu ? Bo Ada mnie obudziła. Grr... Chciała wyjść na dwór. Zgodziłam się. Półżywa wstałam, ubrałam się szybko i wyszłam na plac. Ady jeszcze nie było. Po chwili zauważyłam jak wychodzi za rogu. Doszła w końcu do placu. Usiadła koło mnie i zaczęłyśmy gadać. Długo to nie trwało, bo się na mnie obraziła (nie wiem o co). Zauważając ten fakt naburmuszona poszłam do domu. Włączyłam laptopa. Julki nadal nie było na gg. Ubrałam się i szybko wybiegłam z domu. Stojąc pod klatką skorzystałam z okazji, kiedy jakaś Pani wychodziła i weszłam do środka. Pobiegłam szybko schodami i jak walnięta zaczęłam walić w drzwi Julki. Nie zauważyłam, że jej mama otworzyła, a ja zaczęłam ją bić w brzuch. Kiedy uniosłam wzrok, zauważyłam uśmiech na twarzy mamy Julki. Zarumieniłam się i odsunęłam ręce od jej brzucha.

- Co się stało, skarbie ?

- Jest Julka ?! Nic jej się nie stało ?! Ona w ogóle żyje ?!

- Spokojnie, Julki nie ma. Wyszła z jakimś chłopakiem pół godziny temu. 

Chłopakiem ? Nic mi nie mówiła, że ma chłopaka. 

- A... gdzie wyszli ?

- Mówiła, że do parku.

Podziękowałam za informację i wybiegłam szybko z bloku. Na ostatnim oddechu dobiegłam do parku. Rozglądałam się, ale nigdzie jej nie widziałam. Chciałam już odchodzić, ale w końcu ją ujrzałam. Myślałam, że ją chociaż przytulę, jak ją zobaczę, ale myliłam się. Ona była z chłopakiem ! Ale nie takim normalnym. Z tym chamem Radkiem. Z moim byłym !!! Myślałam, że źle widzę, ale przetarłam oczy i nadal widziałam tego chuja. Co się w ogóle dzieje ? Julka straciła rozum ? Podeszłam do niej cicho i szarpnęłam za ramię.

- Czy ty jesteś jakaś walnięta ?! Nie pamiętasz co ci mówiłam o tym skończonym prostaku ?!

- Zazdrosna ? To i tak już nie jest twój chłopak. Jest teraz mój. Pogódź się z tym, beybe.

Myślałam, że jej zaraz jebnę w ten piękny ryj. Te "beybe" nie brzmiało tak jak wcześniej. Miło, pocieszająco, ale chamsko i zdradliwie. 

- Jak chcesz ! Tylko później nie przychodź do mnie i nie płacz, że cię zdradził. 

Na koniec walnęłam Radkowi z liścia i uciekłam. Byłam już pod klatką. Zauważyłam, że z bloku wychodzi Rafał. Mmm... ♥ 

- Ania !

Zawołał mnie wesoło, ale nic nie odpowiedziałam. Chciałam szybko dostać się do bloku, ale te cholerne klucze wpadły mi za kratkę. Rafał podbiegł, podniósł kratkę, oddał mi kluczę, a na końcu uśmiechnął się odsłaniając zęby.

- Chciałaś mi uciec. Nie ładnie tak ! Hah. 

Zarumieniłam się. Stałam jak wryta i patrzyłam się na kratkę, zauważając karalucha. Ble ... !

- Dobrze się czujesz ? Czemu płakałaś ?

Chciałam szybko otrzeć łzy z policzków, ale Rafał mi na to nie pozwolił. Odsunął moje ręce i sam je wytarł. Wziął pod rękę, ale szybko ją wysunęłam. 

- Chodź się przejść.

- Niestety nie mogę, miałam... yyy... pomóc mamie. 

- Aha. 

Chłopak odszedł ze smutną miną i spuszczoną głową . Postanowiłam coś zrobić. Podbiegłam do niego i przytuliłam od tyłu. 

- Idziemy na spacer. 

Uśmiechnęłam się i wzięłam go za rękę. On odwzajemnił uśmiech i wyciągnął rękę. 

- Biegnij za mną, będzie szybciej.

Wyobraziłam sobie, że Rafał jest słodkim, biegnącym teraz przede mną szczeniaczkiem. Zaśmiałam się. Trafiliśmy na polanę. Chłopak rzucił się na trawę i pociągnął mnie do siebie. Leżeliśmy i gadaliśmy tak przez godzinę. Mój telefon zabrzęczał. Dostałam SMS. Wyjęłam szybko komórkę i zobaczyłam, że SMS jest od Michała. O kurde zapomniałam o nim. Na szczęście SMS zawierał taką treść. 

" Witaj, piękna. Przepraszam cię, ale nie możemy się dzisiaj spotkać. Muszę iść pomóc ojcu. Jednak mam nadzieję, że pójdziemy gdzieś jutro. Michał ;* " 

Jutro na pewno gdzieś pójdziemy. Ahh... Nadal nie mogę zapomnieć Julki i tego gnoja. No szkoda, że akurat takiego debila wybrała, ale miłość jest ślepa. Coś o tym wiem. 

- Wracamy ?

- Co ? Zamyśliłam się : ) 

- Chodź. 

Wstał pierwszy i podniósł mnie. Wziął na ręce i poszedł pod mój blok. 

- Jutro się spotkamy ?

Z błyskiem w oku, uśmiechnął się. Aż mi było żal mu odmawiać, więc ....

- Tak ;3

... się zgodziłam. Jutro spotkanie z Michałem, Rafałem i Julką. No jeszcze mi kurde powiedzcie, że tego samego dnia. Miałam tyle problemów na głowie, że wyjęłam paczkę papierosów i zapaliłam jednego. Odkąd moi rodzice zaczęli się kłócić, to był mój najlepszy przyjaciel. Teraz powraca ...